15 juli, 2004

1 - Boekenblog

Goed, ik heb het besloten: deze blog gaat over de jacht op boeken, oftewel het boekensneupen.

Dat deze activiteit zo heet, leer ik uit een versgejaagd, of: gesneupt, boek. Het "ABCDarium voor de boekensneuper" (J.A. Brongers, 1989) is een woordenboek voor mensen die boeken verzamelen en sneupen. Ondertitel: Rondgang door de boekenwereld. Het boek is een opsomming van alle denkbare en ondenkbare termen over boeken, verwijzingen naar boeken over boeken, biografietjes van bekende verzamelaars en korte beschrijvingen van interessante verzamelingen. Door Brongers bijeengebracht in een zakboekje om bij je te dragen als je op jacht bent.

Dat het boekje van Brongers bestond wist ik natuurlijk wel, en daarom stond het ook op mijn verlanglijstje van boeken, dat ik overigens altijd bij mij heb. Zo'n verlanglijstje heet, aldus Brongers, een desiderata ("wensenlijst van een collectioneur. Men kan deze bij het sneupen bij zich dragen") en het mijne beslaat 1 A4 in een klein lettertype. Op mijn verlanglijstje staan een heleboel boeken die ik nog wel eens denk te krijgen en een heleboel boeken waarvan ik vermoed dat ze nooit de mijne worden. Hoewel ik er wel eens van droom dat ik op een dag op een rommelmarkt een oude doos opendoe, en daar ligt dan opeens een stapeltje eerste drukken van Nescio's "Dichtertje, De Uitvreter, Titaantjes", die ik vervolgens voor en fooi meeneem naar huis. Nescio is een van mijn literaire helden, daarom van hem een foto.


De werkelijkheid is dat ik dat boek waarschijnlijk niet zal bezitten, net zo min als de eerste druk van Bordewijks "Bint", die ik onlangs aangeboden zag voor 850 euro. Ik zal voorlopig geen 850 euro uitgeven voor een boek, daarvoor zijn mijn middelen te beperkt. Ik hou dit soort titels wel op mijn lijst omdat ik, zoals elke verzamelaar, compleetheid nastreef. En je weet maar nooit, tenslotte.

Vooralsnog zal ik het moeten doen met een facsimile uitgave van Dichtertje, De Uitvreter, Titaantjes en van Bint (zie afbeelding). Dan lijkt het alsof ik het origineel in de kast heb staan, maar het is niet zo. Toch hebben ook de facsimile-uitgaven hun eigen waarde. Ook al had ik het origineel, dan nog zou ik de facsimile willen hebben, zo stel ik mijzelf gerust.

Facsimile, ook een woord dat Brongers uitlegt: "zo getrouw mogelijke, vaak fotografische nadruk van een manuscript (soms van een boek of prent); zij kunnen puur kijkboek zijn". Handig boekje van Brongers!

Aangezien ik pas jarig ben geweest heb ik weer wat meer geld tot mijn beschikking. Of, zoals dat in bedrijfstermen heet: de overnamekas is goed gevuld. Dat is goed nieuws voor mijn desiderata. Eén van de eerste dingen die ik dan doe is naar de database van Antiqbook gaan om te zien of er misschien boeken van mijn verlamglijst worden aangeboden. Antiqbook is een goudmijn voor mijn bibliotheek en een bodemloze put voor mijn financiën.

En natuurlijk was het ook nu weer meteen raak, zelfs in de categorie 'betaalbare boeken'. Eén van de eerste hits was een boek dat ik al jaren zoek: "Brieven zonder grieven" van Adriaan van Dis. Het werd aangeboden door antiquariaat Festina Lente in Groningen (andere link). Hoe dit boek daar komt is mij een raadsel, want Festina Lente specialiseert zich naar eigen zeggen in boeken op het gebied van Italië. Het boekje van Van Dis gaat helemaal niet over Italië, maar over de genoegens van het schrijven van brieven. Het is dan ook een lezing die hij hield voor - toen nog - de PTT en dat prachtig is uitgegeven: in linnen gebonden, in een kartonnen doosje. Klein, prachtig, een ontbrekend stukje in mijn Van Dis-verzameling, en: niet duur! Via Antiqbook besteld en twee dagen later per post in huis. Fantastische service uit Groningen.

Ik had dit boek al eens eerder gezien, namelijk bij het niet meer bestaande antiquariaat Egidius aan de Nieuwezijds Voorburgwal in Amsterdam. Ik heb het toen laten staan, want ik vond het te duur. Stom natuurlijk, en dat realiseerde ik mij toen ik thuis was. Ooit leerde ik van Boudewijn Büch dat alle boeken die je wilt ooit een keer langskomen en je de mogelijkheid bieden om ze aan te kopen. Maar: ze komen maar één keer langs en als je de kans niet neemt ben je te laat en heb je voor altijd spijt. En inderdaad, toen ik de volgende dag terugkwam bij Egidius was het boek weg. En nu is ook Egidius weg.

En zo gingen vijf jaar voorbij waarbij het boekje op mijn lijst bleef staan en ik van tijd tot tijd in antiquariaten, op internet, via boekenzoekdiensten onder andere naar dit boek zocht. Tot het zomaar opeens in Antiqbook stond en ik kon toeslaan. Büch gelogenstraft, gelukkig maar voor deze keer.

Geen opmerkingen: